Terazzo se danas postavlja na više načina. Liveni terazzo postavlja se izlivanjem na ciljnom mestu, a nakon stvrdnjavanja masa se brusi i glača. Pored njega imamo i takozvani prani, rustični ili kulir terazzo kod kojeg se vezivno sredstvo ispira vodom (umesto brušenjem i glačanjem), nakon čega komadići granulata postaju vidljivi. Kako ima reljefnu strukturu, odnosno ostaje hrapav, pogodan je za površine gde je bitno da nema klizanja – prostori oko bazena, spoljna stepeništa, terase, trotoari ili pak vertikalne površine – cokle. Takođe, terazzo može fabrički biti oblikovan izlivanjem ploča određenih dimenzija, koje se po dopremanju postavljaju na željeno mesto.
Veličina uzorka granulata takođe utiče na vrstu ovih podnih obloga. Pod može biti od jednog uzorka, „standardni”, kada su svi komadići iste veličine, ili pak mozaik, nastao slaganjem ručno rezanih obojenih komada stakla, kamena ili mermera koji se dodaju u vezivno sredstvo.
Danas pored mozaika imamo i liveni terazzo pod može biti različitih dekorativnih linija, šara i boja. Dobija se tako što se mogu postaviti kalupi u koje se sipa terazzo masa, a koji se nakon njenog stvrdnjavanja uklanjaju. Udubljenja ostala od ruba kalupa popunjavaju se različitim metalnim ukrasnim šipkama.
Nakon brušenja i glačanja može se vršiti i voskiranje terazzo podova, odnosno poliranje tečnim voskom koji upija površinski sloj poda, što dodatno povećava njegovu trajnost.
Kako su terazzo podne obloge napravljene od ekološki održivih materijala, sasvim se uklapaju u savremene tendencije. Takođe, njihovoj popularnosti i primenjivosti doprinosi i lakoća održavanja – toplom vodom i neutralnim sredstvom za čišćenje.
Autor teksta: Sanja Dakić